Saturday, 19 September 2009

என்னவளே..



கசங்கிய காகிதமும் மோட்சம் பெரும்..



உன் கை எழுத்தைச் சுமந்தால்...!

நீல நிற வானமும் வானவில்லாய் மாறும்..

உன் விழியன் ஒளி பட்டால்...!

குப்பையாகிய மனமும் தூய்மை பெரும்..

உன் நினைவுகளைச் சுமந்தால்...!

துக்க நாளும் மலர்ச்சி பெரும்..

உன் குரலைக் கேட்டால்...!

அரை நொடி பார்வையும் கோடி அர்த்தம் பெரும்..

உன் பார்வையாக இருந்தால்...!

கொடிய மரணமும் இனிமையாக மாறிடும்..

உன் மடியில் இறந்தால்...!

என் கனவுகளும் உயிர் பெறுமே..

உன் விழியன் மொழி புரிந்தால்...!









No comments:

Post a Comment